Florian Fuchs: ‘De beker is uit onze handen geglipt’
Zwijgend zaten de Duitsers onderaan de trap van het clubhuis van Amsterdam. De een starend naar de grond, de ander had de blik op oneindig. Nauwelijks een kwartier eerder had Duitsland de EK-finale verloren van Nederland. De ploeg incasseerde negen seconden voor het eindsignaal 2-2, waarna de Oranje Heren beter waren in het nemen van shoot-outs.
‘Dit is zonder meer een grote teleurstelling’, begint Florian Fuchs zijn verhaal van de finale. ‘We hadden de beker voor het grijpen, maar toch glipt ie ons uit de handen. Dat doet heel veel pijn.’
Sterke start Duitsland
Duitsland begon sterk aan de finale. De ploeg kreeg kansen, maar vond doelman Pirmin Blaak op hun weg. In het tweede kwart kwamen de Duitsers op voorsprong. Blaak was kansloos op de strafbal van Christopher Rühr.
Snel na rust incasseerde Duitsland wat ongelukkig de gelijkmaker. Een voorzet van Robbert Kemperman verdween via de stick van Lukas Windfeder achter doelman Alexander Stadler. Het was de fase waarin Nederland beter was dan Duitsland, dat op zijn beurt in het vierde en laatste kwart de druk opvoerde.

Het leverde vlak tijd opnieuw de voorsprong op. Constantin Staib tikte de bal achter zijn rug om langs Blaak in het doel. Met nog vier minuten op de klok leek tijd opnieuw een succesvolle ‘partner in crime’ te zijn voor de Duitsers.
Maar net als tegen België in de halve finales sloeg Nederland toe in de slotfase. Jip Janssen dwong met een rake strafcorner shoot-outs af. Daarin stopte Blaak tot twee keer toe de inzet van Rühr en dwong hij Timm Herzbruch tot een schot dat naast het Nederlandse doel belandde.
Veel kansen, weinig doelpunten
‘Op dit moment voelt het alsof we de kansen hadden een vroege beslissing kunnen te forceren’, gaat Fuchs verder. ‘We domineerden in de eerste helft en hadden meer goals kunnen maken. We hadden de kansen, maar ook vandaag wilde de corner niet echt vallen. In het derde kwart was Nederland beter. Wij waren achterin te passief. In het vierde kwart ging het gelijk op. Het is ook wel weer de kracht van Nederland dat ze terugkomen.’
Fuchs wilde er niet aan dat Nederland op z’n Duits de shoot-outs had afgedwongen. ‘Dat is het verhaal dat jullie willen vertellen, maar wij zijn daar nooit in mee gegaan. Er staat zoveel kwaliteit op het veld, dan kan je natuurlijk in de laatste minuut nog scoren. Als je er niet meer in gelooft, dat heb je op dit niveau niets te zoeken. Die laatste tien seconden. Ja, misschien was het geen lange corner, was ie voor ons en was het klaar geweest. Zulke details spelen een rol. Het verhaal van op Duitse wijze terugkomen boeit me niet.’

De tik van de late gelijkmaker moesten de Duitsers snel incasseren en verwerken, want een aantal minuten later begon de shootout-serie. ‘Het kan effect hebben, maar ik denk niet dat die impact heel groot is geweest. We hebben op shoot-outs getraind en ook veel shoot-outs gewonnen. Iedereen was goed, had een plan en heeft een goede techniek. Het kan alle kanten op. Het kan dus ook misgaan. Vandaag (zaterdag, red.) waren wij niet gelukkig, maar we hebben het ook niet goed gedaan.’
Zilver
Het werd dus zilver in plaats van goud. De andere kant van de medaille is dat Duitsland voor het eerst sinds zes jaar weer in een finale stond. De Duitsers lijken er weer te staan zoals dat zo mooi heet.
‘Zeker. De afgelopen maanden zijn wij als team echt gegroeid. Dar heb ik van genoten. Het voelt goed. Het blijft voor ons natuurlijk ook een proces en we hadden graag hier de titel gewonnen. Dat is net niet gelukt, maar gelukkig hebben we nog een toernooi (Olympische Spelen in Tokio, red.) dit jaar. En daar gaan we alles voor doen. Als team hebben we laten zien dat we elk team kunnen domineren. Dat is iets wat we meenemen voor Tokio. Het EK heeft ons als groep heel veel zelfvertrouwen gegeven.’
